ورق استیل از شمش ریخته گری استنلس استیل یا همان فولاد ضد زنگ که بر پایه آهن می باشد تولید می شود که مقاومت و استحکام بسیار بالایی دارد.
به فولادهایی با مقدار عناصر آلیاژی بالا گفته می شود که توانایی مقاومت به خوردگی در اتمسفرهای خورنده و دماهای بالا را داشته باشند.
فولادهای ضد زنگ معمولی حاوی آهن و کربن به علاوه حداقل ۱۱ درصد کروم هستند که عامل اصلی مقاومت به خوردگی آنهاست.
کروم پس از ترکیب با اکسیژن هوا اکسید کروم تشکیل می دهد که لایه ای روی استینلس استیل تشکیل می دهد.
این لایه دیده نمی شود ولی باعث می شود ارتباط بین هوا و فلز از بین رفته و استیل سالم بماند.
مقدار بیشتر کروم و نیز برخی دیگر از عناصر موجود در آلیاژ شبیه نیکل و مولیبدن این لایه را تقویت کرده و خاصیت ضد زنگ بودن را افزایش می دهد.
از ویژگی های قابل ملاحظه استیل می توان به براقی, زیبایی, سطح صاف و صیقلی, عدم زنگ زدگی یا خوردگی به مرور زمان نام برد.
ورق استیل نیز مانند ورق گالوانیزه و ورق های روغنی و همچنین ورق فولادی به دو صورت رول و شیت عرضه می گردد.
انواع ورق استیل از نورد شمش های ریختگی استنلس استیل تولید و ساخته میشود که به ضخامت مورد نظر بستگی دارد.
مهمترین ورق استیل موجود در ایران ورق استیل ۳۰۴ تایوان, ورق استیل ۳۱۶ تایوان، ورق استیل کره و ورق استیل کلومبوس آفریقای جنوبی میباشد
بیش از صد گرید از استیل وجود دارد که به ۵ خانواده تقسیم می شوند.
مهمترین دسته از این خانواده ها استیل های آستنیتی هستند که حدود ۲۶-۱۶ درصد کروم و بسته به نوع کاربردشان(محیط و دمای کاری) تا حدود ۲۶ درصد نیکل دارند و میزان کربن در آنها پایین است.
این دسته از استیل ها که فاقد خواص مغناطیسی هستند در اصطلاح به استیل نگیر معروف هستند و قابلیت سختکاری با عملیات حرارتی را ندارند.
از مهمترین آنها می توان به استیل ۳۰۴ و ۳۱۶ اشاره نمود.
ورق های استیل 410 و 420 از نوع استیل های مارتنزیتی و با قابلیت عملیات حرارتی می باشند.
ورق استیل 430 از نوع استیل های فریتی بوده و قابلیت عملیات حرارتی ندارند.
هر سه مور دارای خاصیت مغناطیسی بوده و جذب آهن ربا می شوند.
به همین دلیل در اصطلاح به ورق های ((بگیر)) معروف هستند.
هر چه میزان کروم بیشتر باشد در این صورت مقاومت به اکسیداسیون و دمای بالا بیشتر می شود.
ورق های سری ۳۰۰(استیل های آستنیتی) بدلیل میزان کروم بالا(حداقل 18٪) توانایی تحمل دماهای تا ۸۷۰ درجه سانتی گراد بدون اکسید شدن را دارند.
گریدهایی نظیر ورق استیل نسوز ۳۰۹ تا ۹۸۰ درجه و ورق استیل نسوز ۳۱۰ تا ۱۰۳۵ درجه سانتی گراد قابلیت مقاومت در برابر اکسیداسیون را دارا می باشند.
۳۱۶ بعد از ۳۰۴ رایجترین گرید است و در صنایع غذایی و جراحی کاربرد دارد.
به علاوه آلیاژ مولیبدن موجود در آن از فرسایش جلوگیری می کند.
همچنین بخاطر مقاومت زیاد در بربر کلر در مقایسه با گرید ۳۰۴ در صنایع دریایی هم بکار می رود.
۴۱۰ مقاوم در برابر سایش است اما در برابر خوردگی مقاومت کمی دارد.
این گرید از ورق استیل مخصوص کارد و چنگال بوده و قابلیت پولیش خوبی دارد.
همچنین مخصوص دکوراسیون است و به عنوان مثال در تزئینات داخلی اتومبیل کاربرد دارد.
قابلیت شکل پذیری خوبی در درجه حرارت کم دارد و مقاوم در برابر خوردگی است.
استیل های 410 از نوع فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی هستند . ورق استیل های 410 مانند بسیاری از فولادها قابلیت سختی پذیری از طریق عملیات حرارتی کوئنچ – تمپر را دارا می باشند.
این فولادها دارای حداقل 11.5 درصد کروم می باشند. با توجه به موارد استیل 410 دارای مقاومت به خوردگی، استحکام، سختی و مقاومت به سایش خوبی هستند.
ساختار مارتنزیتی آنها سبب جذب آهنربا شده لذا در اصطلاح به استیل بگیر معروف هستند.
در حالت کلی مقاومت به خوردگی استنلس استیل های سری 400 نسبت به سری 300 پایین تر است.
که می توان به استفاده آن در ساخت کارد و چنگال، پیچ و مهره پیچ گوشتی و … اشاره نمود.
استیل 309 از جمله استیل های آستنیتی کروم و نیکل دار است.
مقاومت این نوع ورق به حرارت و اکسیداسیون و حفظ استحکام در درجه حرارت بالا (مقاومت به خزش) و مقاومت به خوردگی از مهمترین ویژگی آن است.
ورق استیل 309 چقرمگی و قابلیت جوشکاری مناسب داشته و قابلیت سخت کاری از طریق عملیات حراراتی را ندارد.
گرید s309و رژن کم کربن استیل 309 است که قابلیت جوشکاری بالاتری نسبت به 309 دارد.
جهت افزایش سختی در برخی از موارد بر روی آن کار سرد انجام می دهند.
با توجه به ساختار آستنیتی، استیل 309 خاصیت مغناطیسی نداشته و جذب آهنربا نمی شود و در اصطلاح به استیل نگیر معروف است.
پس از کار سرد بر روی استیل 309 امکان تبدیل بخش جزئی آستنیت به مارتنزیت وجود دارد که در این صورت ممکن است بصورت جزئی خاصیت مغناطیسی بدست آورد.
با توجه به مقاومت به حرارت بالای استیل 309، بیشترین کاربرد آن شامل:
مقاومت به خورگی استیل 309 بسیار عالیست.
در محیط های دریایی و آب های شور مقاومت به خوردگی بیشتری نسبت به استیل 304 دارد.
همچنین در محیط های اسیدی مقاومت در برابر خوردگی بسیار خوبی دارد.
که جهت نگهداری و حمل و نقل اسیدنیتریک، سولفوریک،ترکیبی، استیک،سیتریک و … استفاده می شود.
استیل 309 مقاومت به حرارت بسیار بالایی دارد و دمای اکسید شدن و زنگ زدن در آنها حدود 1093 درجه سانتی گراد می باشد.
در مواقعی که نوسانات دمایی وجود دارد، برای دماهای بالاتر از 980 درجه سانتی گراد نباید استفاده شود.
گرید 309 قابلیت فرم دهی، کشش و حکاکی را دارا می باشد.
از طریق عملیات حرارتی آنیل می توان سختی آن را کاهش و فرم پذیری آن را افزایش داد.
در حالت کلی فرم پذیری استیل 309 نسبت به اکثر استیل های سری 300 پایین تر است.
برای رفع این مشکل، متال استیل ورق های 309 را هم بصورت شیت و هم بصورت رول شده و عرض 2 متر جهت فرم دهی و نورد کاری راحت تر خدمت مشتریان محترم عرضه می نماید.
استیل 309 بدلیل ساختار آستنیتی قابلیت جوشکاری مناسبی دارند.
ولی در هر صورت بدلیل انبساط حرارتی بالا می بایست از دفرمگی حین جوشکاری جلوگیری نمود.
فیلر مورد استفاده جهت جوشکاری استیل 309 معمولا از جنس خود آن یعنی الکترود 309 می باشد.
استیل 310 آلیاژی با مقاومت به حرارت، خوردگی، اکسیداسیون، انعطاف پذیری، چقرمگی وجوش پذیری بالاست.
مهمترین ویژگی استیل 310 نسوز بودن و کاربرد آن در دما بالای می باشد.
در دمای ثابت و بصورت پیوسته می تواند تا دماهای 1150 درجه سانتی گراد و چنانچه نوسانات دمایی وجود داشته باشد تا 1040 درجه سانتی گراد می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
گرید 310 از نوع استیل های آستنیتی است و جذب آهنربا نمی شود.
استیل 310S ورژن کم کربن استیل 310 است که قابلیت جوشکاری بهتری داشته ولی استحکام دمای بالای آن در مقایسه با 310 کمتر است.
میزان بالای کروم و نیکل در استیل 310 علاوه بر افزایش مقاومت به حرارت و نسوز بودن سبب افزایش مقاومت به خوردگی می شود.
بخصوص در محیط های مایع شده است.
در دمای محیط در برابر اسید نیتریک و تا دمای 425 درجه سانتی گراد در برابر نیترات ها مقاومت به خوردگی خوبی دارد.
چنانچه دما بصورت پیوسته باشد و نوسان نداشته باشد تا دمای 1150 درجه سانتی گراد در برابر اکسیداسیون و زنگ زدن مقاومت دارد و در دما بصورت نوسانی دمای اکسیداسیون استیل 310 حدود 1040 درجه سانتی گراد است.
از دیگر ویژگی های استیل 310 مقاومت به خستگی حرارتی و نوسانات دمایی است.
معمولا در محیط هایی که دی اکسید گوگرد در دمای بالا وجود دارد از استیل 310 استفاده می شود.
توصیه می شود جهت کاربرد در محدوده دمایی 425-860 درجه سانتی گراد از استیل 310 استفاده نشود.
علت آن رسوب کاربید کروم در این محدوده است.
به همین دلیل در حالت کلی از استیل 310 در دماهای بالاتر از 900 درجه سانتی گراد استفاده می شود.
متال استیل پیشنهاد می کند که در دماهای زیر 900 درجه سانتی گراد از استیل 304H و یا 321 استفاده شود.
ورق های استیل 410 و 420 از نوع استیل های مارتنزیتی و با قابلیت عملیات حرارتی می باشند.
ورق استیل 430 از نوع استیل های فریتی بوده و قابلیت عملیات حرارتی ندارند و هر سه مورد دارای خاصیت مغناطیسی بوده و جذب آهنربا می شوند به همین دلیل در اصطلاح به ورق استیل بگیر معروفند.
جهت خرید مستقیم و بدون واسطه شما باید دقت داشته باشید تا محصول را از تولید کننده وارد کننده و یا نمایندگان معتبر دریافت کنید تا از نظر اقتصادی متضرر نشوید.